شناخت سوزن خیاطی

سوزن خیاطی انواع مختلف دارد که هر یک برای پارچه ای مخصوص، به کار می رود. درر واقع، هر سوزن برای دوخت خاصی ساخته شده ‌ و دارای شماره ی مخصوصی است.

به طور کلی سوزن نباید قابل انعطاف باشد. انواع سوزن های دستی و به خصوص ماشین دوخت عبارتند از :

سوزن دستی

سوزن شارپ (Sharp) :

این نوع سوزن دارای نوک بسیار تیز است. برای قرقره ی ابریشمی، سوزن شماره ی ٧ ‏شارپ، برای پارچه های لطیف مانند حریر شماره ی ٩ ‏یا ۱۱ و برای پارچه های ضخیم، سوزن های شاره ی ۱، ٣ ‏و ۶ توصیه می شود. به طور کلی انواع سوزن های شارپ دارای طولی متوسط است.

سوزن منجوق دوزی :

‏این سوزن دارای طول زیاد بوده و خیلی ظریف است. برای پارچه های خیلی لطیف و ظریف می توان از این سوزن استفاده کرد.

سوزن بیتوین (Between) :

‏این سوزن  دارای طول متوسط است و برای دوخت پارچه هایی با ضخامت زیاد و ضخامت متوسط به کار می رود. برای پارچه های نسبتا ضخیم از سوزن شماره ی ۸ ‏و برای پارچه های کلفت تر از شماره های ۱، ۴ و ۶ استفاده می شود.

سوزن های مخصوص ماشین خیاطی

سوزن سرسوخته یا سر سیاه ( استرچ ) :

این سوزن مخصوص پارچه های است که از طول یا عرض کش می آیند، مانند پارچه ی کشباف که در ایران به نام استرچ معروف است. هم چنین از این سوزن برای پارچه های که در زیر دست حالت نرم و لطیف دارند ( مانند کرپ، حریر و … ) استفاده می شود. سر این سوزن به رنگ تیره است، به همین علت به نام سوزن « سرسوخته یا سرسیاه » معروف است.

سوزن دوقلو :

با سوزن دوقلو می توان دو ردیف دوخت را به طور هم زمان انجام داد. معمولا قسمت پشت پارچه به صورت زیگزاگ است. قبل از دوخت، توپی ماشین دوخت را بچرخانید و مطمئن شوید که سوزن با صفحه برخورد نمی کند. در این صورت، از شکسته شدن سوزن جلوگیری می شود.

سوزن ژوردوزی :

‏نوک این سوزن انحنای گرد دارد و مخصوص پارچه های لطیف کتانی و ارگانزا است. از این سوزن برای زیگزاگ و طرح دوزی نیز استفاده می شود.

 

‏سوزن سه گوش :

مخصوص پارچه های چرم و جیر است و به علت شکل نوک آن، اصطلاحا به « ‏نوک تیغه ای » ‏معروف ‏است. این سوزن به راحتی در پارچه های ضخیم فرو می رود.